Verhuizen is kut.

Door: Daniel van Lee

Blijf op de hoogte en volg Daniël

26 November 2014 | Australië, Boddington

---

26 November 2014 - 17:24

Joost:

Hallo Daniël,
precies! De goed nieuwsshow. Je hoeft mij niet te vermaken. Het leven heeft alle kleuren, verdriet is een onderdeel van liefde. Samenleven is een zoektocht. Als ik het teruglees zijn dat weer dood-doeners.
Mooi om te lezen dat je ziet dat het mooie mensen zijn. Het is niet nodig om partij te kiezen. In de begeleiding van Leon zou dat lastig kunnen zijn. Soms hebben kinderen ook het gevoel partij te moeten kiezen (of ouders trekken hen naar zich toe).
Deze mail van jou laat me zien hoe jij in balans bent,
dat is voor mij belangrijke informatie.
Verhuizen is hoogstens gedoe.
Hopelijk is er weer snel internet,

Anders gebruiken we de maan even als spiegel om je onze genegenheid te sturen,
dag Daniël

---

26 November 2014 - 20:06

Johanna.leur:

Hoi dappere Daan,ik heb je gisteren een mail gestuurd,ik houd het nu maar kort.
Hoe gaat het nu met jouw petekind?Fijn dat hij jou heeft als een stabiele factor,
maar het blijft een hele kluif ook voor jou,ook al ben je 18!!!
liefs van je trotse oma Johanna.


---

26 November 2014 - 20:54

Marianne:

Hoi Daniel

Wat een vervelende situatie. Dat de daar nu net tussen zit. Maar voor jouw baan heeft het geen consequenties toch? Heel veel sterkte.

---

27 November 2014 - 16:01

Hans Stoutjesdijk:

Hoy Daniel,

de beverleiding volgt je op de voet en leest al je berichten.
vervelend wat je nu meemaakt. Sterkte en keep smiling.

groeten hans

---

28 November 2014 - 09:08

Lotte:

Lieve Daniel,

Wat een belevenissen. Knap dat je ook de minder leuke avonturen beschrijft! En knap ook hoe je hiermee omgaat.

Alle goeds,
Lotte



---

30 November 2014 - 09:35

Chris:

Lieve Daniel. Wat een gedoe waar je middenin zit. Ineens moet je over dingen nadenken waar je je niet mee wil bezighouden. Krijg je steun van je organisatie? Gelukkig doen ze niet naar na elkaar en hun zoon. Ik heb met je te doen.
Wij zijn een weekend bij Arthur en Manu. Kregen gisterenavond een taxiritje in een Masarati aangeboden. Was erg vet met zo'n brullende motor :-). Chris

---

30 November 2014 - 18:35

Laura:

Hee lieve Daan,

Ik vind het fijn dat je ons op de hoogte houdt, ook als het niet zo goed gaat. Dat maakt dat ik een echter beeld van jou zie.

Misschien zag je het au pair zijn - voordat je naar Australië vertrok- als een ideaal, een droom waar het altijd leuk in is, of dat je hoogstens af en toe heimwee hebt. Even ontsnappen aan het echte leven. Nu ontdek je nog meer tegenvallers. En ontdek je: hmmm, dit is eigenlijk nog steeds het 'echte leven'.

Zoals Joost als schreef, ons hoef je niet te vermaken. En ik denk dat Annelies en Koen ook nog steeds vertrouwen in je avontuur hebben, ook als je je wel eens k*t voelt.

Voor mij is dat ook tijdens mijn eigen reizen naar Afrika steeds waar ik het meeste van leer: hoe ga ik om met tegenslagen? Wie ben ik, Laura, als mijn training anders loopt dan ik had gepland? Als niemand luistert en een oefening in de soep loopt. Of als mensen boos worden. Ik ontdek dat ik veel improvisatievermogen heb, dat ik als ik ontspannen ben, heel veel leuke en handige oplossingen kan bedenken voor een situatie. Misschien dat jij zulke ontdekkingen ook wel kan doen in jouw situatie.

Als je je verwachtingen loslaat, wat zie je dan?
En wat kan je dan betekenen voor Leon?

Ik ontdek dat ik me in die situatie vaak het meest vrij en gelukkig voel. Heb ik het toch maar even mooi geflikt! Ook als het niet lukt, als ik het niet kan oplossen. Dan heb ik het tenminste geprobeerd. Wauw!

Het klinkt voor mij dus als een geslaagde reis Daan :-).
Ik ben trots op je.

Ik ga in december naar Malawi voor mijn werk, volgens mij ben ik dan dichter bij je dan nu vanuit Nederland. Ik zal even zwaaien!

dikke knuffel van je nicht aan de andere kant van de oceaan, Laura